غزل مدح امیرالمومنین
چهارشنبه, ۴ بهمن ۱۴۰۲، ۰۷:۴۰ ب.ظ
علی از ابتدای خلقتش یک چیز دیگر شد
دلیل خلقتش از عالم خلقت مهم تر شد
خدا با نور محض خویشتن در عالم بالا
پس از خلق علی فرمود به به به چه محشر شد
به روز انتخاب انبیاء آقای ما آن جا
ادب کرد و وصی شد حضرت خاتم پیمبر شد
زمانیکه تمام عالمیان چوب تر بودند
امیرالمومنین ما به روی عرش منبر شد
پیمبر رفت منبر تا که اوصاف خدا گوید
ولی از اول منبر تمامش وصف حیدر شد
موذن خواست گوید "اَشهَدُ اَنّ علی..." اما
نمیدانم چرا معنای آن "الله اکبر" شد
موذن "یاعلی" میگفت "یاحق" میشنیدم من
گمانم گوشهایم مست از قند مکرر شد
شب ۱۳ رجب ۱۴۰۲ خورشیدی
نیمانجاری
